Με αυτά που κάνει μέχρι τώρα ο Lebron, αν και στο παρελθόν δεν τον συμπαθούσα ιδιαίτερα, πλέον έχει κερδίσει τον σεβασμό μου.
Είναι αδιανόητοι οι αριθμοί του στους 3 πρώτους τελικούς. Με ρολίστες οδεύει ολοταχώς για τον τρίτο του τίτλο και αν δεν ξυπνήσουν οι Πολεμιστές, δύσκολα θα αλλάξει κάτι. Τρέχει, σουτάρει διεισδύει, κλέβει, πασάρει , μπλοκάρει. Με λίγα λόγια αποτελεί μια μηχανή που δεν σταματιέται με τίποτα!
Όμως, αν και δεν θέλω να συγκρίνω παίκτες διαφορετικών εποχών, τα πολλά σχόλια από μπασκετόφιλους τύπου ο Lebron είναι o G.O.A.T (δηλαδή ο καλύτερος όλων των εποχών) με οδήγησαν να γράψω αυτό το άρθρο και να το κάνω. Ο Jordan λοιπόν κατά την γνώμη μου έχει υπάρξει όχι ο G.O.A.T αλλά όλο το «μπάσκετ» με ότι συνεπάγεται αυτό, κοινώς ένας μύθος-θρύλος. Κατάφερε τα ακατόρθωτα, που αν κάτσει κάποιος και συλλογιστεί αυτά τα επιτεύγματα θα καταλάβει ότι είναι πέρα από την ανθρώπινη φύση.
Αν και θα μπορούσα να αναφέρω πολλά πράγματα που υπερέχει ο AIR δεν θα το κάνω και θα σταθώ μόνο σε κάτι που τον έκανε να ξεχωρίσει σε εμένα. Έφτασε 6 φορές σε τελικούς και κέρδισε σε αυτούς ισάριθμες φορές. Έχει το μέταλλο του νικητή, του πρωταθλητή. Είναι απλά ένας winner. Όχι ότι ο Lebron είναι looser αλλά κατά την γνώμη μου και με περισσότερα πρωταθλήματα να τελειώσει την καριέρα του απ’ ότι ο Jordan δεν θα τον φτάσει γιατί έχει αποτύχει, ενώ ο Jordan έχει το απόλυτο. For every king there is always a GOD...
Του Κωνσταντίνου Τσιούφη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου